ช่วงเวลาไม่กี่เดือนมานี้ มีบุคคลที่ผมรู้จักทยอยจากโลกนี้ไปเรื่อยๆ แต่นั่นไม่ใช่เพราะโลกนี้กำลังจะผันแปรผิดปกติอะไรหรอก ตรงกันข้ามมันคือปกติวิสัยของโลกใบนี้ เพียงแต่ผมอยู่มานานเกือบครึ่งหรืออาจจะครึ่งค่อนชีวิต เมื่ออยู่มานานก็ย่อมประสบกับความรู้สึกสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่าจนนับไม่ ถ้วนเป็นธรรมดา จนกว่าวันนั้นของพวกเราแต่ละคนจะมาถึง เมื่อบทเพลงชีวิตของเรายังบรรเลงไม่จบ ก็พยายามเล่นให้ดีที่สุดกันต่อไป

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.